Een arme jonker, Leopold, wordt onverwacht een grote erfenis in het vooruitzicht gesteld na de dood van een oud-tante – onder één voorwaarde: hij moet met een nichtje van haar trouwen. Deze jonge vrouw, die Francis heet, is opgegroeid onder de hoede van haar grootvader, een generaal in het leger. Ze heeft een onconventionele opvoeding gehad die haar onafhankelijk van geest, brutaal en ruw in haar manier van doen heeft gemaakt; ze houdt van schermen en snelle paarden, en heeft zich voorgenomen om nooit te trouwen. Dit on-vrouwelijke gedrag heeft geleid tot haar bijnaam: “Majoor Frans”. Leopold wordt verliefd op haar, en besluit om te proberen haar voor zich te winnen. Dit boek, geschreven in 1874, wordt beschouwd als een karakterroman als reactie op de opkomende vrouwen-emancipatie bewegingen in die tijd. [Beschrijving door Anna Simon] An impoverished young nobleman, Leopold, has unexpectedly been left a large fortune at the death of a distant relative – under one condition: that he marry a young cousin of hers. This young woman, called Francis, has been raised by her grandfather, who is a general. She has had an unconventional upbringing which has left her independent, outspoken and rough in her manners, with a love for horse riding and fencing, and a resolution never to marry. This unwomanly behavior has earned her the nickname “Major Frans”. Leopold falls in love with her, and decides to try and win her as his bride. This book, written in 1874, is considered a character novel influenced by the emerging women emancipation movements of the time. [Description written by Anna Simon]